Majo no Tabitabi

روزی روزگاری ساحره ای به نام الینا بود که به سفری در طول دنیا رفت. در طول مسیر، همه جور آدم رو از کشوری پر از جادوگر میبینه که عاشق خودشن - ولی در هر دیدار، الینا فقط بخش کوچکی از داستان میشه و دنیای خودش کمی بزرگتر میشه.

درباره انیمه جادوگر سرگردان,ساحره سرگردان سفر های الینا,ساحره سرگردان

انیمه ای با ژانر ماجراجویی و فانتزی با پس زمینه موضوعات جادوگری و کمدی ترسناک! این سریال امتیاز بسیار خوب 7.56 از 10 را از کاربران دریافت کرده و در سال 2020 پخش شده است. اقتباسی از لایت ناول است که توسط استودیو C2C ساخته شده. از 12 اپیزود 24 دقیقه ای تشکیل شده و رده بندی سنی +17 سال را دریافت کرده. 
داستان به دنبال ساحره‌ای جوان به نام الینا می‌رود که با الهام گرفتن از کتاب محبوبش، سفری خارق‌العاده را در سراسر جهان آغاز می‌کند. مانند هر افسانه فانتزی کلاسیکی، او در طول مسیر با افراد عجیب و غریب زیادی، از جمله غول‌ها، اهالی شهر و حتی جادوگران دیگر روبرو خواهد شد!
به عنوان یک ماجراجویی دنباله‌دار، داستان‌ این انیمه شامل یک بخش مجزا برای هر قسمت است. اما همیشه نحوه‌ی ملاقات الینا با افراد یا برخورد او با هر مشکلی که در طول سفرش با آن روبرو می‌شود را دنبال می‌کند. در اوایل سفر، او با سایا روبرو می‌شود و پس از کمک به او، دوستانی صمیمی می‌شوند و به نظر می‌رسد دوستی مهمی شکل می‌گیرد.
این دوستی نشان می‌دهد که الینا هم فردی است که به راحتی می‌توان با او کنار آمد و هم شخصیتی ایثارگر است. این ویژگی او را به موقعیت‌های خطرناکی می‌کشاند که جان خودش در خطر است و باید از آموخته‌هایش برای بقا استفاده کند. شخصیت اصلی همچنین در طول سفرش برخی از حقایق تلخ دنیای اطراف را کشف می‌کند؛ که شامل اقامت او در سرزمین حقیقت‌گویان یا برخورد با شاهزاده‌ای با حافظه‌ی از دست‌رفته می‌شود.
از میان حقایق پنهان، مشخص می‌شود که در زیر پوسته‌ی ماجراجویی جادویی، تاریکی عمیق‌تری وجود دارد. شخصیت اصلی هرگز خودش قربانی نمی‌شود، اما این باعث نمی‌شود که شخصیت‌های دیگر طعمه‌ی آسانی برای گناه باشند. یکی از برجسته‌ترین نمونه‌ها در قسمت 9 است، زمانی که او از گذشته‌ی تاریک دختری به نام استل متوجه می‌شود.
سبک هنری و انیمیشن این انیمه پویا و سرزنده است و حالات چهره شخصیت‌ها احساسات واقعی آنها را منتقل می‌کند. 
بیننده برای فهمیدن افکار و احساسات آن‌ها نیازی به شنیدن جملاتی مثل «عصبانی هستم» یا «غمگینم» ندارد. این موضوع شاید بدیهی به نظر برسد و انتظاری طبیعی باشد، اما حقیقت تلخ این است که اکثر انیمه‌های تلویزیونی اهمیت حالات چهره را فراموش می‌کنند و در عوض، برای به تصویر کشیدن صحنه‌ها به استعداد صداپیشگان تکیه می‌کنند. در نهایت باید گفت، این سریال شاید ساده باشد، اما در همین سادگی درخشش پیدا می‌کند.