Majo to Yajuu

گایدئو: دختر وحشی با دندان‌های بلند و چشمان حیوانی. آشاف: مردی آرام با ویژگی‌های نرم و یک تابوت به پشت بسته. این زوج بدخیم یک روز در شهری ظاهر می‌شوند که تحت سلطه جادوگری است که مردم شهر را فریب داده و خود را قهرمان آن‌ها جا زده است. اما آشاف و گایدئو بهتر می‌دانند. آن‌ها حساب‌هایی باید برسانند و از کسی هم رحم نخواهند کرد که در راهشان باشد...

درباره انیمه جادوگر و دیو

خشونت، سحر و جادو و شخصیت های زیبا سه چیز هستند که برای ترغیب مردم به تماشای یک انیمیشن تا حدی کافی هستند. این نمایش همه اینها را در یک قاشق به خورد بیننده می دهد. 
این سریال بر اساس مانگایی به همین نام کوسوکه ساتاکه ساخته شده است. طراحی شخصیت ها، زیبایی و رمز و راز داستان را حفظ می کند. در حالی که هر شخصیت مژه هایی با جزئیات خوب دارد، روشی که اشاف و گیدیا به تصویر کشیده شده اند منحصر به فرد است. 
این زیبایی است که در یک صحنه دل بیننده رو می برد و در این اقتباس به طرز شگفت انگیزی ثبت شده است. زیبایی جذاب آنها و اینکه چگونه در برابر قدرت و اهداف ویرانگر قرار می گیرد، چیزی است که به این انیمه ارزش تماشا می دهد. این نمایش واقعیتی ویرانگر را برای جادوگران رقم می زند. آنها شیطان هستند. آنها نفرین دارند نه جادو و به همین دلیل است که Guidea و Ashaf قهرمان هستند، چه بخواهند باشند و چه نباشند.
همچنین روایت انیمه سرعت بالایی دارد که به سرعت از بخش اول مانگا می گذرد. وقتی مانگا را مرور کنید، آن را می توان به عنوان یک قسمت از انیمه Full Metal Alchemist و یک قسمت Cowboy Bebop توصیف کرد. البته فقط افسانه ها و خشونت ها را به گونه ای نشان می دهد که باعث شده در کنار این دو مقایسه شود، اما به هیچ وجه نزدیک به سایه های این دو شاهکار هم نیست. خشونت نمایش داده شده در قسمت پایانی اپیزود اول خیره کننده و وحشیانه است. از همان آغاز، بی احترامی و پرخاشگری که از گیدیو می بینیم هیجان انگیز است. 

 

 

دشنام می دهد، دعوا می کند و عصبانیتش قابل لمس است. علاوه بر جلوه های بصری، کیفیت ساخت قسمت اول فوق العاده است. با استفاده از جاز، فضای نمایش را می سازد و منتظرم تا ببینم ژانر موسیقی خشنش در طول فصل، به ویژه وقتی صحبت از سکانس های اکشن ستاره ای می شود، چگونه توسعه پیدا می کنه.